Artykuł archiwalny Jarosława Myśliwskiego, opublikowany w Gwarku z 17 lutego 2009 r.
Obecny kościół parafialny w 1787 r. znacznie przebudowano nadając mu zachowany do dziś kształt. Wtedy też drewnianą wieżę zastąpiono nową, murowaną.
W 1716 r. na terenie parafii znaleziono obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Jest to, malowana na srebrnej blasze o wymiarach 12,5 na 7,5 cm, miniatura obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. Od tego czasu Lubecko zasłynęło jako miejsce pielgrzymkowe.
Dekretem z dnia 14 sierpnia 1994 r. biskup gliwicki Jan Wieczorek ustanowił kościół Diecezjalnym Sanktuarium Matki Boskiej Lubeckiej.
W latach 1867-1935 żyła tutaj charyzmatyczka Franciszka Ciemienga, która jest wspominana do dziś jako „Francka z Kanusa” lub „dzieweczka z Kanusa”.
Uboga wieśniaczka, którą luzie prosili o rade i modlitwę zmarła w opinii świętości. Na jej grobie przy kościele można zawsze znaleźć świeże kwiaty i płonące znicze.
We wnętrzu lubeckiego kościoła można obejrzeć barokową ambonę, chrzcielnicę sprzed 1687 r., cenną renesansową płytę nagrobną Jana Kochcickiego, zmarłego w 1549 r. przedstawiciela rodziny należącej do najpotężniejszych rodów szlacheckich na Górnym Śląsku.
Wieża w kościele lubeckim dźwiga najstarszy na ziemi lublinieckiej dzwon, pochodzący z 1447 r.
W kościele odkryto też późnośredniowieczne freski.
[ZT]2633[/ZT]
0
0
0
0
0
0
